زخم بستر چیست ؟

زخم بستر به قسمتی از بدن که دچار آسیب پوست و بافت شده باشد گفته می شود. دلیل عمده وقوع همچین آسیب هایی، نشستن و یا دراز کشیدن در یک حالت برای مدت طولانی می باشد. فشار بر این قسمت ها می تواند مانع رسیدن خون به بافت مذکور شود. زمانی که تغییر حالت به اندازه کافی رخ ندهد، ذخیره خون در آن قسمت به شدت افت کرده و یک زخم شروع به شکل گیری می کند. زخم بستر بنا به حاد بودن به چهار دسته تقسیم بندی می شود که دسته اول خفیف و به ترتیب به دسته چهارم که شدید می باشد منجر می شود.

چه کسانی ممکن است به زخم بستر مبتلا شوند؟

هر کسی که طولانی مدت در حالت نشسته یا خوابیده قرار گرفته باشد در خطر ابتلا به این نارسایی می باشد. اگر فردی دچار مشکل حرکتی باشد، از ویلچر استفاده کند و یا بیشتر زمان خود را در تخت سپری کند، احتمال ابتلا به زخم بستر شدت می یابد. با این حال حتی افراد عادی نیز که به دلیل یک بیماری مجبور به ماندن در تخت برای طولانی مدت هستند، ممکن است در خطر ابتلا به آن قرار بگیرند. برخی از بیماریهای مزمن نظیر دیابت و تنگی سرخرگ ها به دلیل ضعف گردش خون می توانند پروسه درمان زخم بستر را با مشکل روبرو کنند. این بیماری معمولا بر روی قسمت های استخوانی بدن که چربی زیادی نداشته باشند راحت تر شکل می گیرد. بیشترین میزان به وجود آمدن آن نیز بر روی پاها در قسمت پاشنه و قوزک گزارش شده است. دیگر قسمت هایی که مستعد ابتلا به این بیماری هستند شامل پایه ستون فقرات یا به اصطلاح استخوان دُم، تیغه های شانه، پشت و دو طرف زانو و پشت سر می باشد. اگر فکر می کنید در خطر ابتلا به این بیماری هستید، باید به جای تخت بیمارستان بر روی تشک های مخصوص پیشگیری و درمان، طول درمان خود را ادامه دهید.